Iris (34) is moeder van Maan (3,5) en begin 2020 volgde ze de groepstraining Mindful met je peuter.
Halverwege sprak ik haar uitgebreid, en in deze long read vertelt ze over haar ervaringen en waarom ook jij deze training zou moeten doen.
Iris, wat maakte dat je mee wilde doen?
Ik merkte in mijn hele zijn dat ik wat meer rust kan gebruiken. Ik ben soms met zoveel dingen tegelijk bezig. Ik weet dat het veel makkelijker met de kinderen gaat als ik zelf niet met mijn hoofd ergens anders ben. Alleen om dat te doen is zó verrekte lastig. Ik dacht dat een mindfulness cursus daar goed bij kan helpen. Het was het begin van het jaar, een nieuwe start, en ik dacht ‘Hatsekidee, ik ga 2020 goed beginnen’.
Je hebt nu vier sessies zonder kindje gehad, en één sessie samen met je dochter. Hoe was het voor jou in de eerste vier sessies?
Het was heerlijk ontspannen. Het is zo’n fijne start van je vrijdag en je weekend. Fijn om tijd voor mezelf te hebben, en te zien dat veel moeders struggelen met dezelfde dingen. Ik vond het heel leuk dat je in de pauze met elkaar over het moederschap kan praten. Prettig dat je binnen het programma ook tijd hebt om te kletsen, dat vond ik heel waardevol.
“Waar je in het dagelijks leven gewoon doorgaat, sta je nu stil bij wat je bijvoorbeeld allemaal in een paar seconden bedenkt. Echt bizar hoeveel er gebeurt.”
De sessies hebben een fijne energie en een mooie opbouw: je begint meteen met mediteren en er is een goede afwisseling tussen meditaties en theorie. Prettig om te weten waarom je iets doet, dan beklijft het beter. Het is ook fijn dat je alles terug kan lezen in het werkboek, en je alle meditaties op audio hebt. Dat is een heel praktisch middel om straks na de training door te pakken.
Ik merk dat het in de latere sessies iets confronterender wordt, omdat je kijkt naar hoe je moedert. Maar voor mij is dat heel prettig, ik leer mezelf zo beter kennen. Waar je in het dagelijks leven gewoon doorgaat, sta je nu stil bij wat je bijvoorbeeld allemaal in een paar seconden bedenkt. Echt bizar hoeveel er gebeurt. Dat stilstaan heeft me verrijkt en veel inzicht gegeven in hoe je brein werkt. Een hele mooie aanvulling dat je niet alleen mediteert, maar dat je ook echt heel veel kennis over je brein en jezelf tegenkomt.
Het grootste deel van de training doe je thuis: dagelijks zo’n 10 tot 20 minuten mediteren, een logboek bijhouden, èn oefeningen in je dagelijks leven. Hielp dat voor jou, al dat oefenen? Of waren het puur de inzichten die voor je werken?
Nee, het oefenen hielp zeker. Het was fijn om in de les alvast de oefeningen te doen en daar dan thuis verder mee te gaan. Dan merk je verschillen op in je aandacht, de keer gaat het beter en de andere keer ben je continu afgeleid. Het is goed voor het proces om gewoon te leren accepteren wat er is.
Kleine opdrachten, zoals iets met volle aandacht doen, waren niet zo makkelijk om erbij te doen. Ik vind het heel prettig dat ze er zijn, dat houdt je actiever in het proces. Maar iets extra’s inplannen – al gaat het maar over tien minuten – lukt soms wel en soms niet.
De bodyscan vond ik heerlijk, maar ik viel wel vaak in slaap als ik het ‘s avonds deed. Als ik het overdag doe wanneer er geen kinderen zijn, is het veel makkelijker om te mediteren en dat was heel fijn om te merken. In het weekend is dat gewoon soms lastiger.
Dan kom je tegen wat voor ons allemaal lastig kan zijn: dat je met kinderen in de buurt soms daadwerkelijk geen tijd hebt, of dat het heel moeilijk is om aan jezelf te denken en er echt ruimte voor te maken.
Ja. Daardoor zijn kleine meditatieoefeningen natuurlijk heel fijn. De drie minuten ademruimte implementeer je makkelijker in je dagelijks leven. Afgelopen week bijvoorbeeld, toen we op tijd ergens moesten zijn, waren we eigenlijk al te laat. Ik voelde de stress opkomen en dacht ‘Ok nu is dus mijn moment. Ik pak even die drie minuten ademruimte, en dan ben ik maar drie minuten later. Ik ben nu toch al gestresst en te laat.’ Door de ademruimte merkte ik bij mezelf veel meer rust, en daardoor ook bij de kinderen. Toen dacht ik ‘Wow, dit is zo gaaf, ik kan dit vaker tussendoor doen’.
Je zei eerder dat je meer met één ding tegelijk bezig wilt zijn. We hebben daar bewust mee geoefend. Heb je daar nog iets uitgehaald?
Ja. Soms moet ik bewust tegen mezelf zeggen ‘Ok, nu even loslaten wat ik wil doen en aandacht aan de kinderen geven’. Maar andersom zeg ik ook tegen de kinderen ‘Mama is nu even aan het koken en als ik dan klaar ben dan kom ik’. Dat zei ik vroeger ook wel af een toe, maar daar hield ik me niet altijd aan. Nu ervaar ik hoe fijn het is dat ik gewoon een taak kan afronden. Of dat ik juist bewust kan stoppen met iets, zonder met mijn hoofd erbij te blijven hangen. De ene keer lukt dat natuurlijk beter dan de andere keer.
Achteraf ben ik heel blij dat ik ‘Mindful met je peuter’ ben gaan doen, en niet een gewone mindfulness voor mezelf. Je bent nu eenmaal moeder en hebt een druk leven met je kinderen. Hier krijg je kortere meditaties, en handvatten voor in je dagelijks leven. Dat is natuurlijk veel beter te implementeren dan lange meditaties.
Voor jou zit de winst in het schakelen, of een mini moment voor jezelf te nemen?
Ja. En ik merk ook dat ik beter met bepaalde emoties van Maan om kan gaan. Je bent snel geneigd om bijvoorbeeld het huilen van je kind proberen op te lossen. Nu zeg ik wat vaker tegen haar ‘Je mag best boos zijn. Dat is prima’. Ik merk dat als ik zelf die acceptatie nog meer heb, dat de emoties sneller voorbij gaan of Maan zich sneller laat troosten.
“Gaaf om te merken dat jeuk vanzelf weer weg gaat. En als dat met jeuk kan, dan kan dat ook met emoties.”
In één meditatie zit het simpele experiment om bij jeuk te proberen niets te doen. Echt gaaf om dan te merken dat het ook echt gewoon werkt. Dat je inderdaad niet hoeft te krabben en het dan gewoon weer weg gaat. En als dat met jeuk kan, dan kan dat dus ook met emoties.
Je eerste sessie met Maan erbij, hoe was dat voor je?
Het was heel mooi. Heel anders natuurlijk want in de eerste sessies heb je echt tijd voor jezelf en dat was heel fijn. Dit voelt nog steeds als tijd met jezelf, maar met je kind erbij is toch anders. Het is gewoon heel goed om zo te oefenen, omdat je in het dagelijks leven ook niet altijd tijd voor jezelf hebt.
Het is heel tof dat de kindjes spelen terwijl wij praten of mediteren. Meestal hebben ze genoeg aan co-trainer Julia. Het was ook heel fijn om te merken het voor iedereen gewoon ok was zoals het ging. Iedereen weet dat de kinderen zich niet zomaar laten sturen. En doordat wij met zijn allen zo vol vertrouwen waren, voelden de kinderen zich ook heel veilig. Ze gingen hun eigen ding doen en kwamen soms bij ons.
Hoe heb je Julia en mij ervaren als begeleiders van de cursus?
Jullie vullen elkaar mooi aan. Ik vond dat jij als trainer heel mooi inspeelde op de aanwezigheid van de kindjes. Je volgde het programma zo goed mogelijk maar je lette ook echt op de energie en behoeftes van de kindjes. Je paste het programma daarop aan en dat was ook echt heel fijn.
Ik voel me tijdens de sessies heel veilig en op mijn gemak. Ik heb het gevoel dat ik alles kan delen, en dat er geen oordeel gegeven wordt.
Je hebt in de eerste sessies echt het gevoel dat je even in de watten gelegd wordt, het voelt fijn om als moeder zo gewaardeerd te worden.
In de sessie met Maan is de begeleiding van de co-trainer zo waardevol, omdat je gewoon echt even je kindje los kan laten. Ze kan naar me toe komen als ze wil, en als ze aan het spelen is wordt er op haar gelet. Dat voelt als een cadeautje.
Ik heb eigenlijk geen punten van kritiek. Ik vind het heel prettig hoe het gaat. Het is een hele hele waardevolle training voor iedereen. Ik zou willen zeggen dat het gewoon standaard in het basis-pakket zou moeten zitten. Ik denk dat elke ouder er op zijn of haar manier iets uithaalt.
“Het moederschap is soms best wel bikkelen en hier kun je je leven lang plezier van hebben.”
Als een ouder twijfelt om deze training te doen, wat jou je dan tegen ze –
– Laat ze mij maar bellen. Dat meen ik serieus hoor, als mensen twijfelen is het toch fijn om wat te horen van iemand die het gedaan heeft en niet van de trainer zelf.
Als iemand twijfelt wil ik vooral benadrukken dat je er heel veel uithaalt voor jezelf en voor je hele gezin. Niet alleen voor je peuter. Veel oefeningen zijn ook van toepassing op oudere kinderen en volwassenen. Dat vind ik belangrijk om mee te nemen, omdat ik eerst ook zat te twijfelen: ‘Maan is bijna geen peuter meer, heeft het dan nog wel zin?’
Gun jezelf deze training, geef jezelf een kadootje. Het moederschap is soms best wel bikkelen en dan is het fijn om dan wat aandacht voor jezelf te hebben. Èn hier kun je je leven lang plezier van hebben.
Ik denk dat heel veel moeders heel streng voor zichzelf zijn. Tegenwoordig wil je èn een goede moeder zijn, èn een goede partner zijn, èn je wil een goed sociaal leven hebben, èn het huishouden op orde, èn je werk. Dan is het heel erg fijn is als er in zo’n training gezegd wordt ‘Het is ok. Het is goed zo. Het maakt niet uit wat je voelt, accepteer het maar’. Daardoor wordt het allemaal veel zachter en draaglijker. Ik merk dat wanneer er zoiets gezegd wordt dat ik dan ontspanning voel komen dat ik denk ‘Oja, zo kan het eigenlijk ook, zo is het ook goed.’