Grenzen. Iedereen heeft ze, maar wat moet je er nou precies mee?
‘Je wéét toch dat ik dat stom vervelend vindt?’
…En toen was je alweer een tijdje over je eigen grens gegaan. Misschien probeerde je eerst om het ongemak te verdragen, of te rationaliseren:
‘Mijn kindje snapt er niets van.’
‘Ik wil mijn kleintje niet inperken.’
‘Ik zou dit gewoon aan moeten kunnen.’
Maar dan komt er een moment dat je op bent. Of overprikkeld. En dan blijkt dat die grens niet te negeren was. Vooral als het vaker gebeurt kan het helpen om goed naar je omgang met grenzen te kijken.
We kunnen soms denken dat we alles aan moeten kunnen.
Maar werkt dat ook?
Zoals het voorbeeld laat zien leven we ons vaak onbewust toch uit, op onze kinderen bijvoorbeeld. Vooral als we niet op tijd naar onze grenzen luisteren.
Door wél rekening te houden met onze grenzen kunnen we niet alleen een betrouwbare ouder zijn, maar geven we ook het goede voorbeeld aan onze kinderen: dat we kalm en rustig voor onze behoeftes op mogen komen. Je zegt als het ware tegen jezelf en je kind:
“Je bent goed genoeg zoals je bent.”
En dat vormt de basis van een gezond zelfbeeld en van zelfregulatie.
Er zijn nog meer goede redenen om aandacht aan grenzen te geven. In de vlog hieronder ga ik er verder op in.
Met grenzen aan de slag gaan.
Ik wil je uitnodigen om steeds opnieuw stil te staan bij je eigen grenzen. Heel mild en geduldig naar jezelf te kijken, vol compassie en begrip. Door jezelf hierin steeds beter te leren kennen kun je manieren te ontwikkelen waarmee je liefdevol en kalm jezelf bijstuurt, maar ook heldere grenzen aangeeft naar je kindje.
Het leren herkennen van grenzen gaat meestal niet in één keer, maar stap voor stap.
- Eerst merk je een grens misschien alleen achteraf op, doordat je ziet dat je in de actie was geschoten.
- Daarna merk je een grens wellicht op terwijl je er op de automatische piloot al op aan het reageren bent.
- En een volgende stap is dat je een actie-neiging of een emotie ziet opkomen, en misschien lukt het steeds vaker om te stoppen en de situatie bewust te beantwoorden.
- In de laatste fase is het je tweede natuur geworden – je laat het simpelweg niet meer zover komen. En daardoor vergeet je misschien wel dat je hierin goed voor jezelf bent gaan zorgen.
Iedereen heeft grenzen. Iedereen heeft zwakke plekken. Iedereen heeft stressreacties.
Door ruimte te maken voor je eigenproces hierin wordt het leven niet alleen aangenamer, maar geef je jezelf ook de beste kans om te leren.
In deze video genoemd:
3 Minuten ademruimte – check in bij jezelf en maak ruimte voor wat je nodig hebt:
De boeken van Eva Potharst: