Ben jij ook weleens op zoek naar dat ene inzicht waardoor alles begrijpelijk en anders wordt?
Dat inzicht dat het leven gelukkiger maakt, het ouderschap makkelijker, de relatie met je kind overlopend van liefde?
Ik heb zelf die neiging wel. Al m’n hele leven word ik gedreven door de zoektocht naar een theorie van alles. Mijn geest zoekt naar een kernwaarheid die alles helder maakt. En ik geloof er al lang niet meer in. Dat waarheid zomaar vast te pinnen is in één hoek. Theorieën van alles zijn zelden zo simpel als een enkel inzicht.
Toch heeft één inzicht mij een heel stuk dichter bij geluk gebracht. Je zou het ‘t geheim van de smid kunnen noemen.
En dat ‘geheim’ komt volgens mij dichtbij de kern van het leven – en dichtbij de essentie van mindfulness.
Het gaat over een kwetsbaarheid die we kunnen omsmeden tot een kracht: onze neiging om moeilijkheden uit de weg te gaan.
Nou denk je misschien: “Hó – wacht eens even! Ik ga moeilijkheden niet zo snel uit de weg. Ik ga moedig uitdagingen aan, én confrontaties als dat nodig is. Ook in mijn ouderschap.”
Als dat zo is: prachtig! En dan is je leven wellicht ook behoorlijk vredig en gelukkig.
Maar als je zoals ik vaak moe bent, of weleens worstelt met wat het ouderschap van je vraagt, dan nodig ik je uit om te blijven lezen en deze vragen voor jezelf te onderzoeken:
- Hoe vaak op een dag doe je iets om lastige gevoelens zo snel mogelijk weg te nemen, om ongemak op te lossen, om wrijving te bedekken
– bij jezelf of je kind? - En als je goed kijkt naar wat er gebeurt als je kind dreint of huilt, niet meewerkt of luid speelt, of zich simpelweg verveelt: hoe reageer je daar dan op?
De meesten van ons – en ik ben geen uitzondering – hebben regelmatig de neiging om een dreinend kind te negeren, een huilend kind te sussen, een kind dat niet meewerkt te dwingen, een luid kind tot stilte te manen, of bij een verveeld kind tegen het lastige gedrag in te gaan.
We worden op zo’n moment gedreven door het ongemak dat het gedrag in ons oproept.
Onprettige gevoelens, overprikkeling of stress: ze maken dat we zo snel mogelijk van het ongemak af willen komen. En hoewel dit een belangrijke functie heeft – ons beschermen tegen pijn, gevaar of een persoonlijke grens – maken onze automatische reacties vaak de boel een stuk erger. We reageren vanuit ons stress systeem, waardoor we niet goed meer kunnen zien wat er gebeurt, en we belangrijke signalen missen bij onszelf én onze kinderen. Signalen die ons wijzen op behoeftes zoals honger, rust, nabijheid, ontlading of stimulans.
En dan reageren we automatisch op een manier die de situatie niet helpt. Ineens ontploffen we bijvoorbeeld naar ons kind, geven we toe om gedoe te vermijden, of grijpen we naar onze telefoon om het maar uit te zitten. En helaas krijgt dan vaak niemand wat die nodig heeft, en aan het einde van de dag zijn we uitgeput, murw of hyperalert.
Met een beetje mazzel is dit een worst case scenario voor je, en gebeurt het maar af en toe. Maar als je – zoals ik – nogal gevoelig bent en sterk reageert op prikkels, of als je last hebt van heftige triggers en/of trauma, dan kan je omgang met deze neiging je levensgeluk maken of breken.
Het geheim van de smid zit ‘m hierin:
Het aanraken van vlammen kan pijnlijk en gevaarlijk zijn en we geneigd zijn om er vandaan te blijven. Ondanks dat heeft de smid geleerd om de kracht van het vuur in te zetten om de prachtigste dingen te maken. Dingen die door de eeuwen heen onze levens radicaal hebben getransformeerd.
De smid kan mét het vuur werken. Hij kent het door en door, hij kiest zijn materialen zorgvuldig en hij is zich bewust van zijn eigen grenzen en mogelijkheden. Dit kan alleen doordat hij bereid is om dichtbij de vlammen te blijven.
Voor ons als ouders betekent dit: voorbij onze natuurlijke neiging om weg te rennen of het vuur te blussen, ons eigen ongemak van steeds een beetje dichterbij leren kennen.
Overprikkeling, onrust, gevoelens van frustratie, teleurstelling, rauw verdriet of stress – door er vaardig en zorgzaam bij stil te staan hoeven we niet meer onze oeroude neigingen te volgen. Het geeft ons bewustzijn de ruimte om signalen op te pikken en uit te vinden wat er leeft aan behoeftes bij onszelf en ons kind. En vrijer van ingesleten patronen kunnen we dan keuzes maken die passen bij de situatie, en die onszelf en onze kinderen weer in balans brengen.
Ongemak en pijn zijn om te smeden tot goud: momenten van verbinding, groeiend bewustzijn of ontspanning – wanneer we voelen wat er te voelen valt, kunnen we beginnen met de onderliggende behoeftes te herkennen en te vervullen.
Het is geen makkelijke weg, maar het is mogelijk: door consequent één ding te veranderen: onze houding ten op zichte van moeilijkheden, kunnen we bijna als vanzelf het leven mooier en gelukkiger laten worden.
Het geheim van de smid is simpel: leren om mild en open naar ons ongemak toe te gaan.
En wil je leren hóé je dat dan doet?
Ontwikkel mindfulness en compassie!
Dat kan al direct met kleine stapjes door de dag heen. Bekijk de blog of het youtube kanaal voor tips en oefeningen.
En als je jouw brein wil leren om minder automatisch te reageren dan is meditatie bewezen effectief. In al onze programma’s leer je speciale meditaties om jezelf te steunen en jezelf dwars door ongemak en moeilijke situaties heen te loodsen.